Saya taklah boleh digelar seorang penonton tegar filem-filem lama, apa lagi
kalau mahu dikatakan peminat filem P Ramlee. Banyak lagi filem Allahyarham
yang belum saya tonton. Antara Dua Darjat yang terkenal itu pun, saya hanya
tahu secubit-secubit. Filem beliau selepas kembali ke Malaysia, Do Re Mi dan
Masam-masam Manis saja yang saya ingat. Kalau yang komedi, rasanya sudah
khatam.
Tapi yang paling saya ingat kalau menonton filem lama ini ialah ketika
menonton bersama mak. Daripada mak, saya akan tahu cerita-cerita artis ini.
Misalnya, Tuan Puteri Si Bujur Sireh dan Mak Inang dalam filem Nujum Pak
Belalang, kedua-duanya di luar filem adalah anak-beranak!
Jadi apabila melihat buku ini, saya terus membuat pesanan tanpa ragu. Entah
kenapa, saya jadi minat untuk tahu tentang dunia perfileman tanah air sekitar
50-60 tahun yang lepas.
Membaca setiap bab peristiwa di Jalan Ampas membawa semula kenangan menonton
bersama mak. Mak begitu memuji kecantikan Saadiah dalam filem Semerah Padi.
Rupanya waktu itu, Saadiah baru saja selepas berpantang melahirkan anak yang
sulung (Kak As kitalah, siapa lagi). Semerah Padi juga pertama kali mengangkat
adat Melayu dan Islam ke dalam filem, selepas bertahun-tahun banyak
dipengaruhi elemen India (disebabkan pengarah waktu itu banyak berasal dari
sana).
Nordin Ahmad, hero pujaan tanah air juga melonjak namanya selepas filem
Semerah Padi. Walhal, sebelum itu beliau hanya diberi watak sampingan. Namun
dengan strategi yang dibuat P Ramlee, Nordin Ahmad berjaya menempatkan diri
sebagai teraju utama filem Melayu selama beberapa tahun.
Seronok mendengar (membaca) cerita orang-orang lama tentang keterbatasan,
disiplin dan kesungguhan pelakon dahulu melunaskan tanggungjawab sebagai
pelakon. Mereka meletakkan "populariti" sebagai perkara yang akan datang
selepas melaksanakan tugas dengan baik. Tak hairanlah, kualiti lakonan mereka
jauh lebih baik dan berkesan sehingga hari ini.
Ingat Salleh Kamil? Ingat Mahmud June? Kalau berlakon menjadi jahat,
sungguh-sungguh jahatnya. Sampai orang benci. Tapi sekali bertukar watak
komedi (tuan penasihat dan Pak Maon), sampai ke hari ini orang ingat!
Buku ini bukan sekadar bercerita tentang sejarah lama. Sebaliknya, ada
ikthibar yang boleh kita pelajari dan amalkan daripada kisah kehidupan
artis-artis lama ini.
Al-Fatihah untuk mereka yang telah meninggalkan kita semua.
#sharulmembaca
#malaysiamembaca
0 Comments